Al weken
lang sierden grote rode harten etalages, billboards, tijdschriften en noem maar op.
Op dit moment doen winkeliers hun harten massaal in de
uitverkoop.
Gelukkig is de natuur wijzer. Die heeft geen last van die ene dag in februari, maar toont haar hart gewoon het hele jaar rond.
Ik word er altijd heel gelukkig van als ik zomaar weer word
getroffen door zo’n natuurlijk hart. Soms is het een schelp waarin het hart tot
uitdrukking komt, dan weer prachtige
mosaanslag op een boomstam. Zelfs in het ijs verschijnen luchtbelletjes in de
vorm van een hart.
Het hart op de foto is voor mij heel bijzonder. Ik was bij
het Putje van Heiloo / Onze Lieve Vrouwe ter Nood en zat even heerlijk te
mijmeren op het terras.
Opeens werd mijn aandacht getrokken door een boom
verderop op het kloosterterrein.
Zo vanuit de verte een heel gewone boom; zeker
geen reden om mijn kopje koffie te laten staan en kennis te maken.
Maar daarin
vergiste ik me. De boom deed een al dringender beroep op me.
Ik moest wel naar
de boom toe en toen ontvouwde zich dit prachtige hart.
Het is niet zomaar een hart.
Het herbergt het oeroude
verhaal van de boommol, die al sinds het begin der tijden woont in de noest van
de boom.
De grootste kwaliteit van boommol is ZIJN.
En dat lukt heel goed. Al
eeuwenlang ligt ze heerlijk opgekruld in haar veilige holletje.
Totaal
tevreden.
Van tijd tot tijd doet slang haar verslag van het woeden der
wereld.
Boommol luistert aandachtig en zonder oordeel.
Als je nieuwsgierig bent naar die verhalen, ga dan vooral
zelf naar dat prachtige terrein en vraag de boom of je je oor te luisteren mag
leggen.
