IJzeren silhouetten gaan aan de wandel langs het
Terschellinger strand.
Het is een Oerolbeleving uit 2008.
Elk silhouet draagt haar
eigen verbinding met het fenomeen ‘tijd’ uit.
Ik ben het meest geraakt door het Afrikaans gezegde
‘Jij hebt de klok, maar ik heb de tijd’.
Iets dat we de komende week tijdens Oerol 2013 weer volop in
praktijk kunnen brengen.
Het lijkt zo simpel dat meebewegen met de natuur en overal
de tijd voor nemen.
Naar bed als de kastelein zijn laatste
juttertje heeft geschonken en er pas weer uit als de geur van verse broodjes voorzichtig
de dag inluidt.
Het besef dat je ook vandaag de tijd aan jezelf hebt.
Maar …. dan moet je vooral niet teveel voorstellingen hebben
geboekt.
Want, geloof me, dan tikt die klok vaak genadeloos.
Je trapt van hort
naar her.
En elke keer lijkt de wind wel net uit de verkeerde hoek te komen.
Wat natuurlijk wel weer heel verfrissend is.
Dit jaar probeer ik de rust er wat meer in te houden; een
beetje op zijn Afrikaans te leven.
Als de temperatuur zich ook nog bescheiden richt
naar Afrikaans maatstaven, dan komt het helemaal goed!
