Natuurlijk een cliché: maar wat is onze stemming afhankelijk
van het weer.
Deze week worden we daar behoorlijk mee geconfronteerd. De
ene regenbui na de andere bezorgt ons nattigheid.
We zijn de afgelopen maanden vreselijk verwend. Mopperen wil
ik dan ook liever niet. Maar ik kan wel bekennen dat ik moeite heb met de
abrupte overgang.
Het lijkt alsof ik mijn draai in huis nog niet kan vinden.
Natuurlijk is het gezellig om weer een kaarsje aan te steken. En binnen op de
bank is het boek niet minder boeiend dan buiten in het zonnetje, maar de
beleving is anders. Het is nog een zoeken naar overgave.
De zonnebloem, die ik tien dagen geleden fotografeerde,
reageert anders op de nadere herfst. Als ze voelt dat het nieuwe seizoen al
heel voorzichtig het eerste spoor van verval achterlaat op haar gele kroon,
buigt ze het hoofd. Zonder woorden accepteert ze dat wat komen gaat.
