Al eerder vertelde ik over onze cirkel van leven en dood.
Deze week komen we opnieuw bij elkaar.
Dit keer nemen we een beeld, muziek of metafoor mee, dat dicht bij ons staat en misschien meehelpt om zicht te krijgen op de grote vraag ' wat beweegt je in dit leven '
Ik kies voor de paardenpluis.
Om heel veel redenen.
Bijvoorbeeld omdat de pluis een bescheiden, alledaagse plant is.
Het helle geel (in volle bloei) stemt vrolijk.
De ijle pluis wekt verwondering en tederheid.
Daarmee symboliseert de plant voor mij meteen de verschillende stadia van zijn.
Net zoals dat in mijn eigen leven ook gaat.
Natuurlijk hoop ik dat mijn gedachtegoed of de dingen die ik anderen heb voorgeleefd ergens in goede aarde zijn gevallen en van betekenis zijn in een ander zijn of haar leven.
Net zo als de paardenbloem pluis voor pluis loslaat, hecht ik draad voor draad af.
Als je goed kijkt, blijkt dat in elk pluisje de gedaante van een engel leeft.
Als ik ooit afscheid neem van het aardse leven, hoef ik dat niet alleen te doen.
Ik zal worden begeleid door een hele engelenschaar.
En dat is natuurlijk ontzettend troostrijk.
