Er hangt - voelbaar - iets bijzonders in de lucht.
Elk jaar weer kijk ik verwachtingsvol uit naar deze dagen en hoop ik heel dicht bij die stilte te kunnen komen.
Maar wat is dat moeilijk!
Ik dacht het dit jaar goed te plannen.
Voor de Kerst al een hele week vrij en daarna nog 9 dagen. Alle tijd om stil te vallen, dacht ik.
Maar wat laat ik me afleiden.
Allemaal heel plausibel; vrienden en familie over de vloer, het kerstdiner, mijn omadag. Dingen om me op te verheugen.
Daarnaast nog een kind dat tijdelijk weer thuis komt wonen.
Om haar weer onderdak te bieden moet er heel wat ruimte gecreëerd worden.
Ik hou mezelf voor dat het ordenen ook rust geeft, maar natuurlijk weet ik wel dat het niet het soort rust is waar ik op dit moment naar verlang.
En zo blijft ook dit jaar de verbinding met die haast mystieke periode ongrijpbaar voor mij.
Gelukkig kan ik nog heel veel oefenen voordat Kerst 2015 aanbreekt.
