En beleef een soort tussenfase waarin ik nog niet goed weet welke kant het uitslaat.
Er komt niets uit mijn handen.
Nu is lummeltijd vaak ontzettend heilzaam, maar deze week haal ik daar nauwelijks voldoening uit.
Plannen zijn er wel: de auto wassen, eindelijk die kast de kamer uit, die ontzettende zooi op zolder eens te lijf gaan.
Maar ze blijven steken door gebrek aan daadkracht.
Misschien heeft het te maken met mijn naderende grootmoederschap. Is het eigenlijk het grote wachten op ....
De paardenpluis is in een zelfde soort van zijn. De pluizen lijken haast wel stil te hangen. Geen vleugje wind dat hen omarmt en verder voert.
Alsof ook zij de adem inhoudt en wacht ....
