Over het minimalisme en het niet meer zo intensief reageren op de dingen.
Ik herinner me hoe ik de eerste week na de vakantie naar mijn werk ging, vol van beloften aan mezelf en met de intentie het minimalisme ook op het werk toe te passen.
Ik kwam bedrogen uit.
Kennelijk is de hulpverlener ontzettend goed ontwikkeld in mij; en acht ik het nodig overal op in te springen.
De eerste dagen frustreerde mij dat nog en hoopte ik de dag volgend op een 'mislukte' dag wel meer de focus op mijn eigen werkzaamheden te kunnen leggen.
Het was vechten tegen de bierkaai.
Dan zit er maar een ding op en dat is meebewegen.
En zo heb ik me de afgelopen weken mee laten voeren op diverse (lucht)stromen.
Op mijn werk, maar ook thuis. De boel de boel gelaten en gewoon genoten van mijn kleindochter en andere familiemomenten; diverse fotoboeken gemaakt (vijf stuks maar liefst); in mijn tuintje zitten wroeten en noem maar op.
Kortom: meebewegen in optima forma.
