'De onbestemming' van Peter Bergenhenegouwen.
Het beeld blijft intrigeren.
Vier eilandjes met elk elf personen.
Op elk eiland staan de mensen verschillend gegroepeerd. Sommigen keren zich naar binnen.
Anderen lijken contact te willen maken met de buitenwereld, verlangend te reiken naar een volgend niveau.
Of misschien de stap terug te nemen, terug naar het oude vertrouwde.
Beweging is een belangrijke peiler van het kunstwerk. Wind en water spelen hun eigen spel met de mens. De ene keer brengt een briesje de eilandjes nader tot elkaar. Een overstap lijkt binnen handbereik. Maar het is slechts schijn.
De mensen zitten vast aan hun eigen omgeving en eigen groep.
Water brengt de eilandjes op een wat hoger niveau. Voor mij heeft water te maken met stromen en vanuit die gedachte kan ik het beeld heel goed volgen. Zodra alles in mezelf stroomt, kom ik werkelijk bij een diepere laag.
Natuurlijk hoef ik niet exact te weten wat de kunstenaar met het beeld wil zeggen.
Maar nieuwsgierig ben ik wel.
Waarom steeds elf mensen? Waarom vier niveau's? Valt er uit de groepering iets af te lezen van een familieopstelling? Zo kan ik nog wel even door gaan.
a.s. Zondag 17 augustus geeft Peter Bergenhenegouwen een lezing over zijn werk.
Ik zal daar niet bij zijn.
Niet omdat ik het raadsel eigenlijk niet ontsluierd wil hebben, maar simpelweg omdat ik dan verhinderd ben.
Ik creëer mijn eigen verhaal.
