Vandaag – zondag 14 juli – bezoek ik de boshut in Baarle
Nassau.
De mevrouw van de routeplanner spreekt over
Barlé Nas-sau,
maar dat heeft ongetwijfeld te maken met haar gevoel voor historische
gebeurtenissen; het is vandaag immers le quatorze juillet.
Ook wij gaan terug in de tijd en ontdekken het erfgoed van
Sonja Prins, dichteres en activiste.
Een vrouw uit 1912 met een biografie die
diep respect afdwingt.
Uiteindelijk sterft Sonja begin 2009. Maar dat is slechts
een afscheid van het aardse turbulente en vaak tegendraadse leven.
De
nalatenschap van Sonja en haar
bijzondere boshut waar zij sinds 1972 in behoorlijke afzondering woonde en
werkte wordt levend gehouden door een groep vrouwen die gedurende 20 jaar de
mogelijkheid krijgt de boshut als creatieve broedplaats te benutten.
De boshut binnengaan is een ontdekkingsreis. Voor al mijn zintuigen.
Ik voel de warmte van de kachel waar het vuur gretig aan het hout vreet.
Ik
ruik de bedomptheid met tussendoor een vleugje koffie, vers gezet.
Ik hoor Anne
die het verhaal van Sonja vertelt aan een journalist.
Ik zie, ik zie, ik zie …. wonderlijke verwording*.
Op sommige plaatsen
heeft de vloer zicht teruggetrokken in de aarde.
Het afbladderen van de muren
lijkt een organisch gegeven.
Net als in de herfst komen de meest verrassende
kleuren naar voren.
Op de foto zomaar een stukje keukenmuur. Gewoon zoals het
is, niets meer en niets minder.
Ik zie er een ongekende schoonheid in. En
tussen al die fases van verwording*, hangt de sleutel gewoon op zijn vaste plek. Ze lijkt een stille
getuige in een zee van tijdloosheid.
Ben je nieuwsgierig naar dit bijzondere oord: google dan op
zijn minst Sonja Prins.
Of - absolute tip – bezoek de boshut zelf. Dat kan nog
op zondag 18 augustus a.s.
* VERWORDING: hiermee bedoel ik het wonderlijke proces van alles dat oorspronkelijk was, WORDT (maar dan in een nieuwe oorspronkelijkheid). Een soort metamorfose dus. Ik gebruik het hier met een soort verheugd zijn in mezelf over het oude dat prachtig was en het nieuwe dat in wording is en op een andere manier even zo prachtig is.
Dat is mijn gevoel van verwording.
De letterlijke vertaling doet absoluut afbreuk aan het prachtige initiatief van de boshut.
* VERWORDING: hiermee bedoel ik het wonderlijke proces van alles dat oorspronkelijk was, WORDT (maar dan in een nieuwe oorspronkelijkheid). Een soort metamorfose dus. Ik gebruik het hier met een soort verheugd zijn in mezelf over het oude dat prachtig was en het nieuwe dat in wording is en op een andere manier even zo prachtig is.
Dat is mijn gevoel van verwording.
De letterlijke vertaling doet absoluut afbreuk aan het prachtige initiatief van de boshut.
