De dagen worden echt veel korter.
Toch is het op een bepaalde manier ook verwachtingsvol. Ik mag naar binnen keren. Misschien lukt het me dicht bij mezelf uit te komen en te voelen wat echt belangrijk voor me is.
Daar waar ik normaal gesproken naar buiten ' moet ' en zeker dagelijks de wind door mijn haren wil voelen waaien, ben ik nu helemaal gelukkig binnen.
Al twee dagen lang ben ik de deur niet uit geweest.
Het is een heerlijk gevoel.
Dat naar buiten gaan, komt ongetwijfeld weer.
De foto illustreert het binnen en buitenproces op bijzondere wijze.
Door de donkerte van een holle stam gloort een blauwe lucht en frisgroen gras.
Tijdens de zomerzonnewende zien we exact in het verlengde van deze holle stam de zon opkomen.
Mooi hoe licht en duisternis met elkaar verbonden verbonden zijn.
