De laatste tijd verwent de natuur ons met prachtige
plaatjes.
Het doet me denken aan het 365 dagenproject dat ik twee jaar geleden heb
gevolgd.
Een project dat wereldwijd werd omarmt.
Het idee erachter is dat de
deelnemer een heel jaar rond dagelijks eenzelfde activiteit uitvoert en dat
deelt op bijvoorbeeld facebook.
Zo is er een mevrouw die elke dag een paar
voetjes fotografeert.
Een ander snijdt dagelijks een figuurtje uit een
aardappel.
Het is een beetje een hart
onder de riem.
Vaak beginnen we ergens maar niet aan, omdat we meteen zo groot
denken.
Dit project huldigt het principe ‘elke dag een steek is een hemdsmouw
in het jaar.
Ik schreef dagelijks een natuurwaarneming in een schriftje.
Nu dacht ik altijd al dat ik best oog had voor de natuur, maar door dit project
ben ik nog beter gaan kijken en deed ik ook hele leuke ontdekkingen. (daarover
een andere keer meer).
Een van de laatste waarnemingen (mijn schrift was vol) deed ik in Varik, een dorpje aan de Waal.
’s Morgens wakker worden en er getuige van zijn dat de zon
door het wolkendek heen breekt om een schipper
te begroeten. Daar werd niet alleen de
schipper vrolijk van ….
